Ik mag mij gewoon Nederlands Kampioen noemen, hoe vet is dat!!!

De dag begon vroeg en ik zat samen met papa om 6:15 al in de auto onderweg naar Staphorst. Papa vraagt aan mij of ik zenuwachtig ben. Nou nee eigenlijk, ik wil gewoon winnen! Papa is wel een beetje anders dan anders….

Kwalificatie 1:
Op een voor mij nieuwe baan begin ik als laatste aan de sessie. Ik wil namelijk alleen rijden en de baan leren kennen. Veel tijd heb ik hier niet voor nodig en ik zet de snelste tijd van de sessie. De baan is technisch en dat ligt mij wel.

Kwalificatie 2:
Papa en ik nemen de baan nog even door en ook trainer Kevin heeft nog wat tips om sneller te gaan. Tijd om te knallen en te laten zien wat ik waard ben. Halverwege de sessie zit ik in een hele snelle ronde, dat voel ik. Het is een tijd die goed is voor de pole met 0,6 sec voor op de nummer 2! Dat geeft vertrouwen!

Race 1:
Wat een superstart zeg, ik val precies in het licht en pak direct een paar meters. Zoals verwacht kunnen de nummer 2 en 3 een aantal rondes volgen maar zal ik al snel uitchecken. Met een ruime voorsprong kom ik over de finish als winnaar en loop hiermee weer 5 punten uit op de nummer 2 in het kampioenschap. Het verschil is nu 56 punten. Het zou dus zo maar eens kunnen gebeuren vandaag…..

Race 2:
Nu heb ik toch wel wat last van gezonde spanning. Ik spreek met papa door wat het plan is. Ik moet gewoon mijn eigen ding doen en knallen! Dat doe ik dus, ik heb weer een hele goede start en zit direct in een goede flow. De tijden die ik rijd zijn erg constant en sneller dan in de kwalificaties en race 1. Ik tel de ronden af in mijn hoofd. Pffff best veel 18 rondes. Bordje van de laatste 2 rondes en dan de finishvlag! Gewonnen en dus al voortijdig Nederlands Kampioen!!!
In de uitloopronde staat papa me al op te wachten met de vlaggen en rijd ik vol trots de ereronde. Wat ben ik blij en trots op mezelf!!!!

Wat ben ik blij en dankbaar. Zonder onze sponsoren en partners was dit niet gelukt.